Het vorige album van Martina Almgren (1962) was samengesteld uit composities die waren gebaseerd op de gedichten van de Indiase dichter Tagore en dat in de vorm van een soort kamermuziek . Maar “Piece of Mind” ademt de pure sfeer van jazz met veel onderlinge interactie. Martina (Jönköping, Zweden) groeide op in een artistiek milieu omringt door muziekinstrumenten. Na de piano begon ze met fluitlessen en volgde een studie aan de Academy of Music and Drama, enthousiast gemaakt door een leraar dook ze de jazz in, improviseren en drummen werden haar nieuwe liefde. In 1988 studeerde ze af in fluit en drums, in 1996 gevolgd door de succesvolle afloop van een studie jazz en componeren. Samen met Owe Almgren vormt ze het Martina & Owe Almgren Quartet, ze werkt met het tentet Oh Yeah Orch. en leider van het MOZ Trio met Owe Almgren en de Britse pianist Zoe Rahman. Met Owe Almgren richtte zij het Oh Yeah label op en ze geeft les aan de Academy of Music and Drama.

De bezetting op dit album bestaat uit Martina Almgren (drums, piano en stem), Elin Forkelid (saxofoons), Mattias Torell (gitaar) en Owe Almgren (basgitaar). Forkelid is een rijzende ster in de hedendaagse Zweedse jazzscene, hij ontving de prestigieuze prijs “Jazzkanon 2019” van de Zweedse Jazz Association. Torell is een van de meest gevraagde gitaristen in de Zweedse popmuziek. Almgren is net zo thuis in big bands als in kleinere bezettingen (Jim Beard, Zoe Rahman). Martina’s muziek dient als een open uitnodiging tot communicatie en improvisatie, de vier muzikanten zijn voortdurend met elkaar in dialoog. In het nummer “ Kindred Spirits” delen de partners ritme en melodie oftewel drums/gitaar en bas/saxofoon gelijklopende en verwante muzikale verhalen. Alle composities zijn geschreven door Martina, behalve “Fly Eagle” dat is gebaseerd op een joik (een unieke vorm van culturele expressie van het Sami volk in het noorden van Zweden).

“Tenderfoot Chant” is geschreven door Lennart Kullgren, het is een eerbetoon aan de muziek van de oorspronkelijke Amerikaanse bevolking, oftewel de Indianen zoals ze abusievelijk werden genoemd door de kolonisten, saxofonist Jim Pepper , lid van de Kaw Nation,was de inspiratiebron. “Strax före solnedgangen” (juist voor zonsondergang) is een compositie geschreven bij de tekst van de Zweedse dichter Werner Aspenström. Het nummer begint met Martina op piano terwijl ze enkele strofen neuriet van het gedicht, daarna komt de formidabele Elin Forkelid op de tenorsax en dan vallen de instrumenten een voor een in, een geweldig lyrisch nummer. Ook het eerder genoemde “Tenderfoot Chant” is een sterke compositie met een stuwend ritme en een jubelende sopraansax. De gitaar van Torrell speelt een belangrijke rol in het sfeervolle en uiterst relaxte “Enter”. De cd eindigt met het gedragen , bijna spirituele nummer “After”, een waardig sluitstuk van een in mijn oren bijzonder geslaagde en verrassende cd.

Jan van Leersum.